Genellikle 3-4 yaşındaki çocuk, kendi cinsel kimliğini bilir ve cinselliğe olan merakı başladığından bedenini keşfetmeye önem verir. Bu yaşlarda, çocuğun cinsiyet ayırımını fark edip cinsellikle ilgili sorular sormaya başlaması doğal gelişim süreci içerisinde yer almaktadır. Çocuğun sorduğu sorulara cevap verirken ebeveynler, çocuğun kavrayabileceği düzeyde anlaşılır, net cümleler kurmalıdırlar. Karmaşık ve uzun cümleler çocuğun anlamasını zorlaştırır. Çocuğun yaş düzeyine uygun cevap verilmelidir. Çocuğa dürüst olmak gerekmektedir, gerçeğe uygun şekilde anlatılmalıdır. Okul çağı yaşlarına yaklaşınca bu cinselliğe olan merak, yerini daha çok akademik hayata ve sosyal çevreye bırakır. Çocukta mastürbasyon, çocuğun kendi cinsel organıyla oynaması davranışıdır. Genellikle 3-6 yaş arası çocuklar bedenini keşfetme sürecine girerler ve cinsel organına dokunmanın verdiği haz ile bu davranışı tekrarlarlar. Ebeveynler bunu utanç verici bulsalar bile aslında bu durum gelişimin normal bir evresidir, bir keşif sürecidir. Çocuk için tırnak yeme, parmak emme gibi bir davranıştır. Eğer çocukta fiziksel bir sağlık problemi yok ise çocuk, kendi bedenini keşfetmek veya duygusal zorluklarla baş etmek için (aile ile yeterince vakit geçirememe, ev içi huzursuzluk, yeni bir kardeş doğumu, çocuğun kendini güvende hissetmemesi, taşınma gibi olaylar) mastürbasyon yapabilir. Bu davranışın ne zaman ve hangi durumlardan sonra ortaya çıktığını gözlemlemek, davranışın sıklığının azaltılması açısından önemlidir. Böyle durumlarda çocuğa kızmak, onu utandırmak çocuğun suçluluk duymasına neden olur. Çocuğu korkutmak ya da cezalandırmak bu davranışın artmasına neden olur. Ebeveynlerin gereğinden fazla bu davranışa ilgi göstermesi, mastürbasyonu, çocuk için bir ilgi çekme yolu veya bir kaçış yöntemi olarak algılamasına neden olabilir. Ailenin aşırı tepkisi, çocuğun ruhsal ve cinsel gelişimini olumsuz etkiler. Çocuğa karşı sakin olmak önemlidir. Çocuğun  etrafındaki uyaranları attırmak, dikkatini başka bir şeye yönlendirmek, onunla oynamak davranışı azaltacaktır. Eğer aile, çocuğa nasıl yaklaşacağını bilmiyorsa, bu davranış sıklığı gittikçe artıyor ve çocuğun işlevselliğini bozuyorsa, bir uzmandan destek alınması gerekmektedir.